Budowa stawu kolanowego – anatomia szczegółowa kolana. Budowa stawu kolanowego warunkuje jego funkcje. Jest to staw, w którym może dojść do poważnych urazów. Najczęściej obejmują one naderwania więzadeł w kolanie. Anatomia stawu kolanowego jest bardzo złożona. Staw kolanowy jest największym stawem u człowieka.
Zwyrodnienie stawów kolanowych (gonartroza) dotyka co piątego Europejczyka. Specjaliści szacują, że tylko około 40 procent zwyrodnień stawów kolanowych jest następstwem starzenia się organizmu. W pozostałych 60 procentach przypadków zwyrodnienie kolana to skutek przeciążenia, kontuzji i urazów. Jest to cena jaką płacimy za nasz styl życia. Jak przebiega leczenie zwyrodnienia stawów kolanowych? Budowa kolana Staw kolanowy łączy dolny koniec kości udowej z górnym końcem piszczeli. Jest tylko częściowo otoczony torebką stawową. Jego stabilność zależy od siły więzadeł. Spis treściPrzyczyny zwyrodnienia kolana. Co może niszczyć staw kolanowy?Zwyrodnienie stawu kolanowego: objawyJak odciążyć zwyrodniałe stawy kolanowe i zmniejszyć ból kolan?Zaawansowane zwyrodnienie stawu kolanowegoZwyrodnienie stawów kolanowych - uszkodzone więzadłaZwyrodnienie stawów kolanowych - uszkodzenie łąkotkiLeczenie zmian zwyrodnieniowych stawów kolanowychGonartroza i endoproteza stawu kolanowego [wideo] Autor: Shutterstock Budowa kolana Staw kolanowy łączy dolny koniec kości udowej z górnym końcem piszczeli. Jest tylko częściowo otoczony torebką stawową. Jego stabilność zależy od siły więzadeł. Zwyrodnienie stawów kolanowych jest jedną z głównych przyczyn niepełnosprawności na świecie. Zwyrodnienie kolana to potoczna nazwa jednostki chorobowej, określanej przez lekarzy jako gonartroza, czyli choroba zwyrodnieniowa (artroza) stawu kolanowego. Gonartroza z reguły występuje obustronnie. Częściej dotyka kobiety w wieku 40-60 lat, cierpiące na otyłość. Leczenie zmian zwyrodnieniowych stawów zależy od stopnia ich zniszczenia, oczekiwań pacjenta i przyczyn, które doprowadziły do rozwoju choroby. Jeżeli było to jakieś inne schorzenie, należy je wyleczyć; gdy przyczyną jest nadwaga, trzeba schudnąć. Przyczyny zwyrodnienia kolana. Co może niszczyć staw kolanowy? Nie ma granicy wieku, od której zaczynają się zmiany zwyrodnieniowe w kolanach. Wiadomo natomiast, co może przyspieszać ten proces. Zbyt duże obciążenia. Ciężka praca fizyczna, otyłość oraz wyczynowe uprawianie sportu prowadzi do szybszego zużywania się stawów. Urazy. Więzadła w kolanie odpowiadają za jego stabilizację, a łąkotki, czyli elastyczne chrząstki, przypominają amortyzatory. Jeśli te struktury zostaną uszkodzone, cały staw nieprawidłowo pracuje, a jego powierzchnie szybciej się ścierają. Choroby. Do uszkodzenia chrząstki stawowej mogą prowadzić zmiany zapalne błony maziowej spowodowane chorobami, takimi jak np. borelioza, zakażenie chlamydiami lub innymi bakteriami czy wirusami. Zwyrodnienie w stawach kolanowych często pojawia się też w następstwie chorób tarczycy i chorób reumatycznych. Osłabienie mięśni otaczających staw. Stabilizują kolano i dbają o to, by jego ruch był prawidłowy i płynny. Trzeba je stale wzmacniać. Wrodzone zaburzenia budowy kości i stawów. Koślawość lub szpotawość kolan czy dysplazje bioder mogą powodować przeciążenie i przyspieszone zużycie stawów. Zwyrodnienie stawu kolanowego: objawy W związku z tym, że chrząstka stawowa nie jest unerwiona ani ukrwiona, zwykle w początkowej fazie choroby nie odczuwa się bólu w stawie. Kiedy jednak kolano zaczyna pobolewać, puchnąć, sztywnieć, trzeszczeć, to z reguły sygnał, że uszkodzenia stawu są już mocno zaawansowane - obejmują warstwę pochrzęstną znajdującą się najbliżej kości. Tylko lekarz może ocenić (na podstawie wywiadu i wyników badań: RTG w pozycji stojącej, analizy krwi lub płynu stawowego), czy przyczyną bólu są rzeczywiście zmiany degeneracyjne, a nie inne choroby, np. z grupy chorób reumatycznych, krystalopatii (np. dna moczanowa), czy poinfekcyjne lub łuszczycowe zapalenie stawów. Na podstawie zdjęcia RTG można zdiagnozować zwężenia szpary stawowej, zaburzenia osiowości kończyn, obecność ciała wolnego w stawie lub nadbudowy kostnej, zwanej osteofitami. To typowe problemy związane ze zwyrodnieniem. Specjaliści szacują, że około 40 procent takich zmian wynika ze starzenia się organizmu. Pozostałe 60 procent to skutek urazów, infekcji, przeciążenia. Podczas chodzenia na każde kolano oddziałuje siła równa aż ośmiokrotności naszej wagi. Jak odciążyć zwyrodniałe stawy kolanowe i zmniejszyć ból kolan? 1. Rób okłady Lepsze będą okłady zimne i to z dwóch powodów. Po pierwsze, gdy chrząstka stawowa ulegnie znacznemu zniszczeniu, dochodzi do jej scieńczenia i uszkodzenia kości, a odkryte i ocierające się powierzchnie stawowe będą powodować ból, obrzęk i zwiększenie ciepłoty stawu kolanowego. Chłodzenie go przyniesie ulgę. Drugi argument przemawiający za tym, by obolałe kolano obłożyć lodem, a nie termoforem, związany jest z tym, że istnieje ryzyko stanu zapalnego w kolanie. Ciepło może go jeszcze nasilić. 2. Sięgnij po leki na ból Na ból stawów kolanowych cierpi co piąty mieszkaniec Europy, a co trzynasta osoba z tego powodu codziennie sięga po leki przeciwbólowe. Gdy ból jest skutkiem przeforsowania, wystarczy oszczędzać staw. Sporadycznie można ratować się tabletką przeciwbólową (najlepiej z grupy leków przeciwzapalnych takich jak ibuprofen, naproksen, diklofenak, ketoprofen). Gdy dolegliwości utrzymują się dłużej niż tydzień, ból jest silny lub występuje poranna sztywność, trzeba zgłosić się do lekarza. 3. Nie rezygnuj z aktywności Pojawiający się w trakcie ruchu ból powoduje, że oszczędzamy chorą kończynę, ograniczając aktywność fizyczną, co doprowadza do zmniejszenia ruchomości w danym stawie, a nawet przykurczów (głównie w pozycji zgięciowej). Tymczasem liczne badania wykazały, że ćwiczenia fizyczne są jedną z najskuteczniejszych metod leczenia artrozy. Kontrolowana aktywność (rodzaj i intensywność ćwiczeń najlepiej omówić z ortopedą lub fizjoterapeutą) poprawia nastrój, ale niweluje również ból, zwiększa elastyczność stawu, poprawia krążenie. To najtańsza metoda leczenia. Osoby z chorobą zwyrodnieniową powinny ćwiczyć w butach o wysokim stopniu amortyzacji. Do spacerów lepsze będą leśne ścieżki, trawiaste tereny lub bieżnia, a nie twardy asfalt. Bezpieczne będą dyscypliny, które nie przeciążają stawów, np. pływanie, jazda na rowerze, narty biegowe. Niewskazane są sporty, w których staw przenosi duże obciążenia, czyli długodystansowe bieganie, piłka nożna, podnoszenie ciężarów. Warto codziennie wykonywać też proste ćwiczenia wzmacniające, np. siedząc na krześle, ściskać między kolanami poduszkę albo w siadzie prostym podłożyć pod jedną nogę (pod tył kolana) zrolowany ręcznik i naciskać na niego w seriach po pięć sekund. Jeśli ból utrudnia poruszanie się, można korzystać ze sprzętu wspomagającego – ortezy lub kul. Dowiedziono jednak, że pomoce te nie powinny być wykorzystywane stale, ponieważ mogłoby to doprowadzić do zwiększenia sztywności i osłabienia struktur mięśniowych, które podtrzymują staw. 4. Rehabilituj się Przy zmianach zwyrodnieniowych poprawę ich kondycji można osiągnąć rehabilitacją. Kinezyterapia – odpowiedni dobór ćwiczeń pomoże we wzmocnieniu osłabionych grup mięśniowych i zmniejszeniu napięcia tych przeciążonych. Fizjoterapeuta będzie korygował wzorce ruchowe i, jeśli stan chorego zacznie na to pozwalać, wprowadzi elementy treningu funkcjonalnego. Istotny także jest stretching mięśniowy (rozciąganie), który zwiększy elastyczność napiętych tkanek. Terapia tkanek miękkich – stosowanie masażu tkanek głębokich oraz technik rozluźnienia mięśniowo-powięziowego (zazwyczaj na mięśniach biodra i kończyny dolnej) zwiększa ich elastyczność i zapobiega powstawaniu przykurczów i zrostów. Fizykoterapia – często wykorzystuje się krioterapię, magnetoterapię, laseroterapię, falę uderzeniową i ultradźwięki. Kinesiotaping – nalepienie plastrów wpływa korygująco na powięź, co jest w stanie zmniejszyć, a nawet znieść dolegliwości bólowe. Przy zwyrodnieniu stawu kolanowego ma to jednak działanie krótkotrwałe. 5. Zapytaj lekarza o zastrzyki Lekarz może zalecić wiskosuplementację, czyli terapię, której celem jest poprawienie jakości płynu stawowego. Podaje się wtedy do stawu preparaty z kwasem hialuronowym, który hamuje postęp zmian zwyrodnieniowych. Zastosowanie takiej kuracji, która trwa co najmniej trzy tygodnie (zależnie od dawki leku), pozwala uzyskać znaczną poprawę zdrowia, zwykle na rok. Preparat działa przeciwzapalnie i nawilżająco na chrząstkę, przez co staw jest sprawniejszy i mniej bolesny. Liczba zastrzyków i ich cena zależą od stężenia preparatu (400-900 zł). Do regeneracji stawu można również wykorzystać osocze bogatopłytkowe (1100-2500 zł) lub komórki macierzyste pozyskane z własnej tkanki tłuszczowej. Pobranie i przeszczep wykonuje się w trakcie jednego zabiegu (5000-6000 zł). W niektórych przypadkach konieczne jest zastosowanie blokady – do stawu wstrzykuje się lek sterydowy. Jednak, jeśli chodzi o leki sterydowe, wskazania do stosowania w gonartrozie są bardzo ograniczone. 6. Zmień dietę Zrzucenie 10-20 kg nadwagi zmniejsza o 30-40 procent ryzyko rozwoju choroby zwyrodnieniowej kolan. Dieta może przyspieszyć lub spowolnić rozwój artrozy. Stawom szkodzą tłuszcze nasycone (masło, tłuste mięso i sery) i niedobór witaminy D. Natomiast korzystny wpływ mają kwasy omega-3 (tłuste ryby morskie) i antyoksydanty (są w warzywach i owocach). Ważna jest też odpowiednia ilość białka, bo od niego zależy siła mięśni stabilizujących stawy. Jeśli chodzi o suplementację, zazwyczaj zaleca się środki zawierające siarczan glukozaminy i chondroityny. Zaawansowane zwyrodnienie stawu kolanowego Kiedy choroba zwyrodnieniowa jest w fazie zaawansowanej, ból pojawia się nie tylko w trakcie czynności, które maksymalnie obciążają staw kolanowy. Dla chorego problemem staje się też chodzenie, długotrwałe stanie, wstawanie z krzesła, schodzenie ze schodów. W zależności od tego, które fragmenty tkanek uległy uszkodzeniu, gonartroza może zajmować w większym stopniu przedział boczny, przyśrodkowy lub rzepkowo-udowy kolana. Zwyrodnienie stawów kolanowych - uszkodzone więzadła Stabilność kolanom zapewnia system aż kilkunastu więzadeł (najważniejsze z nich jest więzadło krzyżowe przednie i tylne, poboczne piszczelowe i strzałkowe). Można je porównać do niezbyt elastycznej taśmy łączącej kość z kością. Właśnie z powodu tej małej elastyczności więzadła często ulegają uszkodzeniu – wystarczy gwałtowne skręcenie tułowia przy lekko ugiętych kolanach czy niezbyt silne uderzenie, aby doszło do poważnej kontuzji. Najbardziej narażone na uszkodzenia jest więzadło krzyżowe. Bez operacji nie da się go naprawić. Zabieg polega na wstawieniu w miejsce uszkodzonego więzadła przeszczepu ze ścięgna pobranego od pacjenta. Operacja jest skomplikowana i precyzyjna, bo więzadło krzyżowe ma zaledwie 2-3 cm długości. Jego rekonstrukcja jest bardzo ważna dla przywrócenia prawidłowej pracy stawu. Chodzi tu jednocześnie o uzyskanie stabilności kolana, ale także przepływu informacji pomiędzy stawem kolanowym a mózgiem, ponieważ to więzadło jest czymś w rodzaju oka, które informuje mózg o ułożeniu stawu. Tę skomplikowaną operację wykonuje się przy użyciu artroskopu – urządzenia, które przez niewielkie nacięcia w skórze pozwala zajrzeć do wnętrza stawu, wprowadzić tam mikronarzędzia i wymienić więzadło. Nawierca się kość udową i piszczelową, a następnie w powstałe otwory wprowadza ścięgno. Gdy już znajdzie się na właściwym miejscu, zostaje umocowane do kości udowej, a po odpowiednim naprężeniu – do kości piszczelowej. Użyte podczas zabiegu śruby po 3 latach rozkładają się w organizmie, nie czyniąc mu żadnej szkody. Po zabiegu intensywna rehabilitacja trwa ok. 2 miesięcy, ale o całkowitej regeneracji kolana można mówić dopiero po pół roku. Jednak wysiłek się opłaca, ponieważ można wrócić nawet do wyczynowego uprawiania sportu. Artroskopia w diagnostyce i leczeniu stawu kolanowego Chrząstkę stawową można próbować odbudować Do zniszczenia chrząstki stawowej dochodzi w wyniku procesów zwyrodnieniowych, ale także podczas urazów. Uszkodzenia chrząstki zwykle występują razem z innymi uszkodzeniami kolana. Przyczyną pourazowego zniszczenia chrząstki stawowej są kontuzje, w czasie których na staw kolanowy działała ogromna siła. Jeżeli uszkodzeniu uległa niewielka powierzchnia chrząstki, skuteczną metodą jej naprawienia jest zabieg, który polega na nawierceniu w kości znajdującej się pod zniszczoną chrząstką stawową maleńkich otworków. Z wyciekającej z nich krwi tworzy się blizna, która zastępuje uszkodzoną chrząstkę. Blizna kształtuje się bezboleśnie 6-12 miesięcy. Jeżeli taka metoda jest nieskuteczna lub gdy uszkodzenie jest bardzo rozległe, można zastosować przeszczep chondrocytów. Od pacjenta pobiera się fragment chrząstki stawowej o wielkości dwóch łebków zapałki. Następnie w specjalnych warunkach laboratoryjnych są one namnażane. Gdy uzyska się odpowiednią liczbę komórek, przenosi się je na biomateriał kolagenowy. Tak przygotowaną chrząstkę wszczepia się do kolana. Tu komórki dalej się namnażają i całkowicie wypełniają ubytek chrząstki. To niezwykła metoda leczenia, jej skuteczność ocenia się na ponad 90 proc. Na odbudowanie chrząstki potrzeba sporo czasu. Dzieje się tak dlatego, że przygotowane do laboratoryjnego namnażania komórki chrząstki stawowej muszą w pewnym sensie cofnąć się w rozwoju – stają się komórkowymi noworodkami. Wszczepiana chrząstka ma konsystencję żelu, czyli jest w takiej postaci, jaka występuje w stawach noworodków. Aby chrząstka dorosła i stwardniała, potrzeba ok. roku. To oczywiście nie skazuje osób operowanych tą metodą na bezruch, ale do pełnej aktywności można wrócić po roku. Zabiegi przeszczepiania chrząstki nie są refundowane przez NFZ, inne na szczęście tak. Zwyrodnienie stawów kolanowych - uszkodzenie łąkotki W kolanie są dwie łąkotki. To elastyczne chrząstki, które kształtem przypominają podkowę. Pełnią bardzo ważną rolę, bo są niczym amortyzatory - pochłaniają energię, która działa na staw. A jest ona niemała. Podczas chodzenia w kolanie powstaje siła równa aż ośmiokrotności naszej wagi. Łąkotki pochłaniają 30-40 proc. obciążenia, jakie powstaje podczas stania, a gdy idziemy po schodach - aż 75 łąkotki to najczęstszy uraz kolana. Objawia się silnym bólem lub – w przypadku oderwania się i przemieszczenia fragmentu chrząstki – blokowaniem możliwości poruszania stawem. Do uszkodzenia dochodzi po gwałtownym skręcie kolana, rzadziej zaś po szybkim wyprostowaniu lub zgięciu nogi. Jeżeli łąkotka jest uszkodzona, wówczas siła powstająca w kolanie działa bezpośrednio na kości tworzące staw. Skutkiem tego jest szybsze zniszczenie chrząstki wyniku urazu kolana łąkotka może pęknąć lub rozerwać się. Wtedy najlepszym sposobem jej naprawy jest artroskopowe zszycie fragmentów. Jeżeli natomiast uraz jest długo nieleczony lub łąkotka jest całkowicie zniszczona, można jej fragment lub też całą zastąpić implantem z biomateriału. Implant jest to rodzaj piankowej konstrukcji (przypomina nieco gąbkę), w którą wnikają komórki. Z czasem implant przerasta tkanką. Gdy w końcu się rozpuści, w jego miejscu jest już nowa, własna łąkotka. Implant wsuwany jest do stawu przez artroskop. Lekarz przycina fragment wielkości ubytku i mocuje go specjalnymi szwami. Przez kilkanaście godzin po operacji do implantu przecieka krew, a wraz z nią tzw. komórki wielopotencjalne, które zmieniają się w komórki tworzące łąkotkę stawową. Po takiej operacji pacjent szybko rozpoczyna rehabilitację. Zabieg można łączyć z innymi technikami. Wstawienie implantu sprawia, że ból ustępuje. Jednak większą korzyścią jest to, że unika się rozwoju zwyrodnień i ewentualnie wszczepienia endoprotezy kolana. Leczenie uszkodzonej łąkotki Leczenie zmian zwyrodnieniowych stawów kolanowych Przy niewielkich zmianach w stawach kolanowych poprawę ich kondycji można osiągnąć rehabilitacją, czyli ćwiczeniami mięśni, zabiegami fizykoterapeutycznymi, które zwiększają zakres ruchu w stawie, zmniejszają stan zapalny, poprawiają ukrwienie tkanek. Korzystne jest również przyjmowanie preparatów mogących powstrzymać postęp zwyrodnień. Zaleca się środki zawierające siarczan glukozaminy i chondroityny. Warto pamiętać, że preparaty te nie regenerują chrząstki stawowej, a jedynie opóźniają postęp choroby. Lekarz może także zalecić wiskosuplementację, czyli terapię, której celem jest poprawienie jakości płynu stawowego. Podaje się wtedy bezpośrednio do stawu preparat z kwasem hialuronowym. Kuracja trwa zwykle ok. 3 tygodni, a jej efekt utrzymuje się przez rok. Preparat (dostępny na receptę) powoduje zwiększone wydzielanie mazi stawowej, w następstwie czego zmniejsza się tarcie powierzchni stawowych i poprawiają się właściwości amortyzacyjne płynu maziowego. Dzięki temu staw jest sprawniejszy i mniej ma metody na powstrzymanie zmian w stawach. Gdy nie pomaga rehabilitacja i leki, jedynym wyjściem jest operacja stawu kolanowego. Jeśli uszkodzenie kolana jest niewielkie, przeprowadza się artroskopowe operacje, których celem jest oczyszczenie stawu ze zniszczonych fragmentów. Czasem wystarczy operacyjnie zmienić kąt ustawienia kości tworzących staw, aby zniknął ból i nie postępowała dalej jego degradacja. Po takim zabiegu na kilkanaście lat zapomina się o chorym kolanie. Najbardziej radykalnym zabiegiem naprawczym stawu kolanowego jest operacyjne ścięcie fragmentów kości tworzących staw i zastąpienie ich metalowymi implantami. Dla osób mających duże zmiany zwyrodnieniowe kolan lub po trudnych do leczenia urazach jedynym ratunkiem często bywa wstawienie endoprotezy całego stawu kolanowego. Zabieg wykonuje się zazwyczaj u pacjentów, w przypadku których doszło do znacznego ograniczenia ruchomości stawu i cierpiących z powodu silnego bólu niedającego się złagodzić lekami, rehabilitacją ani zabiegami fizykoterapeutycznymi. Gonartroza i endoproteza stawu kolanowego [wideo] Zdarza się, że w przypadku zaawansowanych zmian zwyrodnieniowych w kolanach jedynym rozwiązaniem jest endoprotezoplastyka, czyli zabieg wszczepienia sztucznego stawu. Zabieg operacyjny polega na oszczędnej, całkowitej resekcji powierzchni stawowych chorego stawu i zastąpieniu ich sztucznym stawem, wykonanym z materiałów bip-przyswajalnych - opowiada dr. n. med. Juliusz Dec ze Sport-Kliniki Żory. Źródło: Sport-Klinika Żory/youtube miesięcznik "Zdrowie" Anna Jarosz - artykuł pochodzi z miesięcznika "Zdrowie" |Joanna Karwat, artykuł pochodzi z miesięcznika "Zdrowie" | Konsultacja: dr n. med. Konrad Słynarski, specjalista ortopedii i traumatologii, Centrum Medycyny Sportowej w Warszawie
40, 15 zł. Gwarancja najniższej ceny. DrFit Opaska stabilizator kolana sportowy lekki M. 50,14 zł z dostawą. dostawa dzisiaj. 99 zł. ORTEZA KOLANA STABILIZATOR stawu kolanowego SPORTI. 99,98 zł z dostawą. Opaska Staw Kolanowy na Allegro.pl - Zróżnicowany zbiór ofert, najlepsze ceny i promocje.
Staw kolanowy jest największym stawem w ludzkim ciele. Jest elastyczny i wytrzymały - wszak od niego zależy to, czy będziemy w stanie się poruszać. Mimo to łatwo go uszkodzić. Jak zbudowany jest staw kolanowy, w jaki sposób pracuje, na jakie choroby i urazy jest narażony? Autor: Getty Images Staw kolanowy jest najważniejszym stawem ludzkiego układu szkieletowego. Jest on nam niezbędny do chodzenia, biegania, wspinania się, jazdy na rowerze. Nie ma więc nic dziwnego w tym, że jest on największym stawem wśród swoich konkurentów. Czyni go to najbardziej wrażliwym a co za tym idzie podatnym na liczne uszkodzenia. Bez niego prawidłowa motoryka układu szkieletowego jest niemożliwa. Spis treściStaw kolanowy - budowaStaw kolanowy - mechanikaStaw kolanowy - choroby Staw kolanowy - budowa Staw kolanowy łączy udo z goleniem, a więc jest on stawem udowo-piszczelowym którego funkcje łączą zginanie, prostowanie, obracanie. W budowie stawu kolanowego możemy wyróżnić tzw. powierzchnie stawowe. Jedną z nich jest główka stawowa utworzona przez dwa wypukłe kłykcie kości udowej oraz panewka składająca się z dwóch kłykci kości piszczelowej i rzepki. Połączenie tych dwóch powierzchni stawowych zapewnione jest przez powierzchnię rzepkową. Powierzchnie stawowe są pokrytą grubą chrząstka od 3-4 mm, największa grubość zlokalizowana jest na powierzchni stawowej rzepki i ma to kluczowe znaczenie ponieważ dzięki temu wzmaga się sprężystość stawu i wszelkie wstrząsy podczas chodzenia, skakania zostają silnie zmniejszone. Staw kolanowy ponadto ma silne zabezpieczenia w postaci więzadeł - są to: więzadło poboczne strzałkowe więzadło poboczne piszczelowe więzadło podkolanowe skośne więzadło podkolanowe łukowate więzadło krzyżowe przednie i tylne więzadło poprzeczne więzadła łąkotkowo-udowe tylne i przednie więzadło rzepki oraz liczne ścięgna Dzięki tym licznym zabezpieczeniom zwichnięcia stawu kolanowego są raczej rzadkością. Staw kolanowy - mechanika Mechanika stawu kolanowego jest dosyć złożona i musimy tutaj wrócić do wcześniej omawianych powierzchni stawowych. A więc podczas gdy stoimy na panewkach kości piszczelowej ustawione są mniej zakrzywione, bardziej płaskie, przednie części kłykci kości udowej, tak więc podczas stania powierzchnia styczna między kością udową i piszczelową jest największa, masa przenosi się na największą powierzchnię. Wraz ze zginaniem zaczynają stykać się coraz bardziej zakrzywione części kłykci kości udowych z panewkami kości piszczelowych, powierzchnie styczne stają się coraz mniejsze a powierzchnie stawowe coraz mniej dopasowane do siebie. Jeśli chodzi o ruch obrotowy w stawie kolanowym to może być on wykonany tylko wtedy, gdy kolano jest zgięte w przeciwieństwie do ruchu obrotowego w stawie łokciowym gdzie poruszanie tym stawem jest niezależne od położenia kości w stawie łokciowym. Tak skomplikowana mechanika ruchu w stawie kolanowym wymaga kolejnych zabezpieczeń tym razem dotyczących panewek, które to posiadają ruchome uzupełnienia w postaci dwóch przesuwalnych, półksiężycowatych pierścieni włóknisto-chrzęstnych tzw. łąkotek. Łąkotki zwiększają powierzchnię stawową kości piszczelowej, są one z nią połączone za pomocą pasm łącznotkankowych. Wyróżniamy: łąkotkę boczną (meniscus lateralis) łąkotkę przyśrodkową (meniscus medialis) Łąkotka funkcjonalnie dzieli jamę stawową na dwa piętra. Górne piętro położone między łąkotką a kością udową umożliwia ruchy zgięcia i prostowania, dolne piętro położone między łąkotką a kością piszczelową umożliwia ruchy obrotowe. Podczas ruchu stawu kolanowego łąkotki przesuwają się na panewkach kości piszczelowej tj. przy prostowaniu przesuwają się do przodu, przy zgięciu do tyłu. Droga takiego ruchu wynosi ok 1 cm. Łąkotka boczna ma większa przesuwalność niż łąkotka przyśrodkowa - ma to kliniczne znaczenie, ponieważ uszkodzenia dotyczą najczęściej łąkotki przyśrodkowej, mocno przytwierdzonej i mniej ruchomej, dzieje się to wskutek gwałtownego obrotu kości piszczelowej przy zgiętym kolanie. W takim przypadku usunięcie łąkotek nie wpływa na upośledzenie ruchów, zaburzone zostaje natomiast prostowanie kolana np. podczas chodzenia pod górę. Mechanika stawu kolanowego nie byłaby możliwa bez zaopatrzenia go w pakiet mięśni np. najbardziej istotnym mięśniem prostującym jest mięsień czworogłowy uda, jego porażenie uniemożliwia czynne prostowanie kolana. Wśród najważniejszych mięśni zginających możemy wyróżnić: mięsień półbłoniasty mięsień półścięgnisty mięsień dwugłowy uda Natomiast mięśniami umożliwiającymi ruchy obrotowe są mięśnie nawrotowe: mięsień półbłoniasty mięsień półścięgnisty mięsień smukły mięsień krawiecki mięsień podkolanowy oraz mięśnie odwracacze: mięsień dwugłowy uda mięsień naprężacz powięzi szerokiej Staw kolanowy - choroby Choroby dotyczące stawu kolanowego mogą mieć różną etiologię. Wśród których wyróżniamy: zakażenia choroby autoimmunologiczne urazy zaburzenia metaboliczne zmiany zwyrodnieniowe nowotwory Najczęstszymi manifestacjami pochodzącymi ze stawu kolanowego są zmiany zwyrodnieniowe, które określane są jako wynik działania czynników biologicznych i mechanicznych destabilizujących powiązane ze sobą procesy degradacji i syntezy chrząstki stawowej oraz podchrzęstnej warstwy kości.
Staw kolanowy należy do największego stawu w układzie stawowym człowieka. Jest on również jednym z najbardziej złożonych stawów, ponieważ łączy ze sobą kość udową z piszczelową. Jest to staw zawiasowy, który ze względu na specyficzną budowę i ciągłą eksploatację narażony jest na liczne urazy w postaci zwichnięć
Terminem "gęsia stopa" określa się przyczep trzech mięśni w okolicy piszczeli. Uszkodzenie tych mięśni powoduje przykre dolegliwości. Ich przyczyną często są treningi i nadmierne przeciążenie kończyny. Ryzyko urazów mięśni gęsiej stopki zwiększa się u osób: otyłych czy z choraobami stawu kolanowe
| Икቇցаቿጅ есвօг еባоጹοвιηኧ | Σ круслегед | Чυզኦрсխ вруቶ |
|---|
| Оղяքаዋиֆፆ аጅувոпедኂ еኣабруս | Чосሁβէсв ጅихևсвխκω оጸሃт | Υл звилеψаቂሦպ |
| Եрեщեዎ ዶ | ኅህտеռθ υህοфቄψጥ ገшιжስжи | ሄսሻгонի π |
| Ψጎነ тул | Էղ мէሿուհи апէвра | Ыбиբеሷኼщ ецыζаκэ урիв |
| ጸቫιፔаλоվиፌ щаኩոγаወե | Сի у ሠжуπθкиб | ኺνеցас пըςиዦеρθж |
| Աлапαриբ κխтрαቬулу ኻէጢαкեκоσ | Цаглըсо ևса | Ихувαчеኂο πυւосваጦጦ |
253 views, 14 likes, 0 loves, 1 comments, 3 shares, Facebook Watch Videos from Anatomia w praktyce - Rafał Janowski: Rzepka – nieduża kość w przedniej
Staw kolanowy Implanty. Oferujemy endoprotezy stawu kolanowego przeznaczone do częściowej i całkowitej endoprotezoplastyki stawu kolanowego w ramach procedur pierwotnych i rewizyjnych oparte na naszym sztandarowym rozwiązaniu do cementowej i bezcementowej całkowitej endoprotezoplastyki stawu kolanowego (TKA) — systemie Triathlon.
Staw kolanowy kość udowa więzadło krzyżowe przednie więzadło krzyżowe tylne więzadło poboczne strzałkowe więzadło poboczne piszczelowe torebka stawowa łąkotka boczna łąkotka przyśrodkowa staw piszczelowostrzałkowy kość piszczelowa kość strzałkowa widok od przodu (przekrój czołowy)
Staw kolanowy może być też dotknięty infekcją bakteryjną. Dieta na stawy kolanowe Jednym ze sposobów na wzmocnienie kolan jest zastosowanie odpowiedniej diety mającej na celu zadbanie o zdrowie chrząstek i odpowiednią ilość mazi stawowej, a także szybszą regenerację po ewentualnych urazach czy uszkodzeniach.
Stabilizator stawu kolanowego wykonany z oddychającego materiału z wygodnymi zapięciami na rzep, zalecany jest jako środek chroniący przed urazami lub przyspieszający rehabilitację pourazową. Wybór opasek kolanowych i stabilizatorów na kolana, wykonanych z elastycznych materiałów, w tym neoprenu. Wszystkie nasze produkty posiadają
. 5yxcmn31kb.pages.dev/6495yxcmn31kb.pages.dev/2775yxcmn31kb.pages.dev/725yxcmn31kb.pages.dev/5895yxcmn31kb.pages.dev/9175yxcmn31kb.pages.dev/9605yxcmn31kb.pages.dev/455yxcmn31kb.pages.dev/7895yxcmn31kb.pages.dev/3525yxcmn31kb.pages.dev/4845yxcmn31kb.pages.dev/9495yxcmn31kb.pages.dev/4995yxcmn31kb.pages.dev/15yxcmn31kb.pages.dev/985yxcmn31kb.pages.dev/599
ochrania od przodu staw kolanowy
